طعم گس دوری با زندگی در پانسیون پسرانه و دخترانه

زندگی در اقامتگاه دخترانه و پسرانه وقتی دور از خانه و خانواده آغاز می شود هیجان و اضطراب به همراه دارد. برخی سریعاً بر شرایط غلبه می کنند و خود را با آن تطبیق می دهند اما برای سایر افراد گذار از این مرحله کمی طولانی  تر است و گاهی اوقات منجر به دلتنگی برای خانه می شود. از دست دادن آنچه که انسان با آن خو گرفته و احساس امنیت می کند حسرت و تاسف را در پی دارد. دور شدن از دوستان، خانواده، اتاق شخصی، کارهای روزانه، کوچه و محله و خلاصه هر آنچه بدان تعلق داشته، می تواند غم و اندوه به بار بیاورد. دلتنگی برای خانه با احساساتی چون افسردگی، اضطراب و گاهی افکار وسواسی توأم است. لازم به ذکر است هر کدام از این احساسات دارای علائمی می باشند که برخی از این علائم عبارتند از:

تغییرات جسمانی و شکایات بدنی (خستگی مزمن و فقدان انرژی، نوسان اشتها و خواب، مشکلات گوارش، سردرد(

تغییرات در الگوهای فکری و رفتاری ( تمرکز، حافظه، تصمی مگیری و ...(

تغییرات در احساسات و ادراکات ( گریه های مکرر، کاهش یا فقدان لذت و انگیزه، احساس ناامیدی، احساس درماندگی(

 

 

برخی از ساکنین پانسیون پسرانه و دخترانه  چندین هفته قبل از ترک خانه احساس افسردگی و نگرانی می کنند. برخی از زندگی جدید احساس رضایت دارند بعضی دیگر فقط در لحظات اول هیجان زده هستند و سپس دلشان برای همه چیزها و کسانی که برایشان آشنا و صمیمی بود تنگ می شود، سایر افراد، در سال های بعد یا در هنگام جشن سال نو یا سال دوم تحصیل دچار چنین حسی می شوند. اما سخت ترین حالت آن روزها و هفته های اول ورود به دانشگاه و خوابگاه دخترانه و پسرانه است.

میزان دلتنگی افراد با یکدیگر متفاوت است و به عوامل ذیل بستگی دارد:

میزان دور بودن از خانه. افرادی که تاکنون تجربه دور بودن از خانه را نداشته اند در آغاز بیشتر برای خانه دلتنگ می شوند.

بی علاقه بودن نسبت به رشته یا دانشگاه پذیرفته شده. چنانچه افراد رشته تحصیلی یا دانشگاه مربوط را دوست نداشته و به انتظارات خود دست نیافته باشند، مسلماً سا لهای دور از خانه را با سختی و دلتنگی بیشتر سپری خواهند کرد.

 تضاد در سبک زندگی و تفاوت فرهنگی. چنانچه محیط جدیدی که  ساکنین خوابگاه تهران در آن سپری می کند با فرهنگ و سبک زندگی گذشته وی تفاوت داشته باشد، این تفاوت برای مدتی وی را دچار تضاد و تعارض می کند و چالش هایی را برای وی به همراه می آورد.

داشتن محیط خانوادگی گرم و صمیمی. افرادی که در کنار خانواده خود احساس امنیت می کنند و از فضای گرم و صمیمی خانواده دور شده اند بیشتر دلتنگ خانه می شوند.

افزایش مسئولیت ها و آزادی ها. وقتی فردی از خانه دور می شود موظف است تصمیمات روزمره زندگی را به تنهایی مدیریت کند، آزادی بیشتر، مسئولیت بیشتر می آورد و گاهی سا لهای اول دور از خانه با چالش های مدیریتی همراه است.

 

 

 افرادی که دلتنگ خانه هستند اغلب احساس می کنند که کنترلی روی محیط خود ندارند و با آن بیگانه اند. با آغاز دانشگاه ساکنین پانسیون ها و خوابگاه ها دو مرحله را پیش روی دارند:

ترک افراد آشنا، و مکان زندگی قبلی

تطابق با افراد و مکان زندگی جدید

به هر حال افراد، سطوح بردباری مختلفی دارند و برای کنار آمدن با شرایط تازه شیوه های متفاوتی اتخاذ می کنند.

برای رهایی از دلتنگی هایتان به نکات ذیل توجه کنید.

با دیگران صحبت کنید، اگر تاکنون با کسی دوست نشده اید این کار را با مربی، استاد یا مشاور خود امتحان کنید. با افرادی که آنها را ترک کرده اید در تماس باشید و سعی کنید بعد از چند هفته قراری را ترتیب داده و آنها را ببینید. زمان را خودتان پیشنهاد دهید و آن را به تاخیر نیاندازید. از طریق ورزش یا دیگر فعالیت ها با دوستان خود در تماس باشید. باشگاهها و انجمن هایی در درون دانشگاه یا شهر وجود دارند که شما می توانید مشغول به انجام فعالیت های خود شوید.  بخاطر داشته باشید که خیلی از افراد احساسی مشابه شما دارند هر چند ممکن است شما تصور کنید که آنها خیلی خوب به نظر می رسند ( نه شما و نه دیگران نمی توانید ذهن یکدیگر را بخوانید(.