ایده آل گرایی در خوابگاه تهران

هر انسانی برای زندگی خود چه در حال و چه در آینده برنامه های مختلفی دارد. هر کسی دوست دارد که زندگی خوب و شادی داشته باشد. در واقع تمامی کارهایی که انسان ها در زندگی انجام می دهند با هدف دستیابی به زندگی مناسب می باشد. اما گاهی همین مساله انسان ها را به ورطه ایده آل گرایی می کشاند. شرایط ایده آل به شرایطی گفته می شود که در آن تمامی شاخصه ها دقیقا با استاندارد هایی که در ذهن افراد وجود دارد همخوانی داشته باشند. اما متاسفانه زندگی همیشه بر همین اساس پیش نمی رود. در بسیاری از مواقع افراد در زندگی به چیزهایی دست می یابند که با ایده آل های آنها فاصله زیادی دارد. برای ساکنین خوابگاه تهران و سایر شهرها نیز همین مساله صدق می کند. زمانی که افراد تصمیم می گیرند در خوابگاه تهران و هر خوابگاه دانشجویی و کارمندی دیگری ساکن شوند ممکن است تصور صحیحی از شرایط آن نداشته باشند. به همین دلیل دست به رویا بافی زده و ایده آل های دور از انتظاری را در سر می پرورانند. این مساله به خودی خود کار بدی نیست اما از جایی می تواند مشکل آفرین باشد که افراد با واقعیت زندگی در خوابگاه در تهران روبرو شده و این واقعیت با تصورات آنها فاصله زیادی داشته باشد.

ایده آل گرایی در خوابگاه تهران غالبا از ناآگاهی افراد در شرایط واقعی زندگی در خوابگاه سرچشمه می گیرد. کسانی که برای اولین بار در خوابگاه تهران و هر خوابگاه دیگری پا می گذراند تاکنون در منزل شخصی و در کنار خانواده خود زندگی کرده اند. در چنین شرایطی ممکن است بسیاری از مولفه ها بر اساس انتظارات آنها پیش رفته باشد. اما در خوابگاه تهران و سایر خوابگاه دانشجویی و کارمندی وضعیت همیشه به این شکل نیست. ممکن است فرد در خوابگاه تهران ملزم به گذشت از شرایطی داشته باشد که در زندگی واقعی هرگز با آن روبرو نشده است. بنابراین ایده آل گرایی در خوابگاه تهران در وهله اول به خود فرد آسیب وارد می کند. چرا که زمانی که یک فرد شرایط ایده آلی را در نظر داشته باشد اما به آن دست نیابد ممکن است از نظر روحی به هم بریزد. ایده آل گرایی در خوابگاه تهران و هر شرایط دیگری نقطه مقابل واقع گرایی است. در دیدگاه واقع گرایی افراد زندگی و هر مساله وابسته به آن را دقیقا به همان شکلی می بینند که در اصل وجود دارد. نه واقعیت های تلخ زندگی آن ها ناامید و افسرده می کند و نه وقایع دلچسب زندگی به آنها امید واهی می دهد.

چرا ایده آل گرایی در خوابگاه تهران خطرناک است؟

همانگونه که گفته شد ایده آل گرایی به افراد دیدی به دور از واقعیت می دهد. در بسیاری از موارد واقعیت های زندگی و موقعیت هایی که افراد با آن درگیر می شود با آنچه که در ذهن افراد ایده آل گرا وجود دارد، فرسنگ ها فاصله دارد. به طور مثال فردی که برای بار اول در خوابگاه در تهران قدم می گذارد ممکن است تصور کند که زندگی مستقل در خوابگاه همان زندگی است که از یک مدینه فاضله در ذهن افراد تصور می شود. زندگی به دور از خانواده و با استقلال فردی گاهی افراد ساکن خوابگاه تهران را به ورطه های خطرناکی می کشاند. چرا که آنها به تصور مستقل بودن در خوابگاه ممکن است به کارهایی دست بزنند که تا پیش از اجازه یا امکان انجام آنها را نداشته اند. این در حالیست که واقعیت زندگی کاملا متفاوت است. افراد با زندگی در خوابگاه یاد می گیرند که گلیم خود را از آب بکشند بدون آنکه از کس دیگری توقع آنچنانی داشته باشند. از طرفی دیگر هر کار یا اقدامی که پیش از ورود به خوابگاه تهران برای آنها مضر بوده است بدون شک در خوابگاه نیز ممکن است برای آنها مشکل آفرین باشد. علاوه بر این زندگی در خوابگاه تهران و سایر شهرها یک زندگی جمعی است. افراد با زندگی در خوابگاه در کنار افرادی قرار می گیرند که ممکن است تفاوت اساسی با آنها داشته باشند. بنابراین داشتن یک دیدگاه واقع گرایانه نسبت به دیگران و زنگی با آنها می تواند دردسرهای زندگی جمعی در خوابگاه را از آنها دور کرده و زندگی مسالمت آمیزی را برای آنها در خوابگاه تهران به همراه داشته باشد.