اختلافات و مهارت ساکنین اقامتگاه پسرانه در حل آنها

زندگي با هم اتاقي، شريك بودن در يك اتاق، تقسيم كارها، ... از جمله معمولي ترين مسايل ارتباطي است. اكثر هم اتاقي ها با هم خوب پيش مي روند ولي، گاه نيز مشكلاتي پيش مي آيد. قرارداد گذاشتن، تجديد نظر قرارداد، تقسيم كارها، اولويت بندي دركارها و ... از معمولي ترين روش های حل اختلاف است.يكي از مهم ترين مهارت هاي ارتباط بين فردي در پانسیون پسرانه، مهارت حل اختلاف است. اين مهارت در مواردي به كار مي آيد كه اختلاف نظر، عقیده، سلیقه، ... يا سوء تفاهمي وجود داشته باشد. در روابط نزدیکی، چه افراد خانواده با یکدیگر، چه دوستان و هم اتاقی ها، مهارت حل اختلاف یکی از ضروریات زندگی بشمار می آید. اين مهارت به ساکنین اقامتگاه پسرانه در تهران كمك مي كند تا بتوانند با كمك يكديگر آن چه كه باعث بروز اختلاف يا سوءتفاهم بين آنها شده را حل و اصلاح نمايند. هنگامي كه افراد ارتباط برقرار مي كنند طبيعي است كه بينشان اختلاف نيز ايجاد شود. اين مهارت كمك مي كند كه افرادی که در خوابگاه پسرانه در تهران زندگی می کنند بدون آسيب رساندن به يكديگر و تشديد اختلاف بتوانند ارتباط خود را اصلاح كنند.

 

 

 براي آن كه بتوانيد اختلافات خود را حل كنيد بهتر است اصول زير را به كار ببريد:

اختلافات را حل کنید.

به جای این که اختلافات را به زمان بسپارید یا سعی در فراموش کردن آنها داشته باشید، آنها را حل کنید. به یاد داشته باشید هر زمانی که اختلافی پیش آمد، ازهم اتاقیتان رنجیدید و آزرده شدید، یا سوء تفاهمی در رابطۀ شما ایجاد شد، بعد از این که خود را آرام کردید از این مهارت استفاده کنید.

با هم اتاقیتان زمانی را هماهنگ کنید تا بتوانید در مورد اختلافتان حرف بزنید.

از آن جایی که برنامه های طرف مقابل متفاوت است، یا ممکن است خسته و بیمار باشد، زمانی را با وی هماهنگ کنید که در مورد اختلاف خود صحبت کنید. مثلاً می توانید بگو یید: « می خواستم در مورد ... با هم صحبت کنیم. آیا آمادگی داری؟ » در صورتی که طرف مقابل در آن زمان، آمادگی نداشت، از وی بپرسید: « کی می توانی وقت بگذاری که با هم صحبت کنیم؟

 

 

از جملاتي استفاده كنيد كه با من شروع مي شود.

جملاتي كه با تو شروع مي شود باعث مي شود شما حالات و خصوصياتي را به دوستتان نسبت دهيد كه واقعا در او وجود ندارد و اين استنباط شماست كه ممكن است اشتباه باشد. هنگامي كه اين حالات را به طرف مقابل نسبت مي دهيد و او واقعا اين حالات وتمايلات را ندارد به شدت احساس مي كند كه نه تنها درك نشده، بلكه در مورد او به اشتباه قضاوت سنگيني صورت گرفته است و همين موضوع اختلاف قديمي را تشديد مي كند. هنگامي كه از جملاتي استفاده مي كنيد كه با من شروع مي شود براي هم اتاقیتان روشن است كه اين احساس و استنباط شماست و او بدون اينكه دچار احساسات منفي شود، متوجه ديدگاه شما و طرز تلقي شما مي گردد.

نادرست: تو اصلاً توجهي به حرف های ما نداري.

درست: من احساس مي كنم كه به حرف های ما توجهي نداري.

عبارت هايي كه با تو شروع مي شوند حالت انتقادآميز و قضاوت كننده دارند، بنابراين از به كاربردن آنها به شدت بپرهيزيد.

مراقب لحن صحبت خود باشيد.

از تحقير، تمسخر، توهين، احساس گناه دادن، شرمنده نمودن بپرهيزيد. به ياد داشته باشيد كه مي خواهيد مشكل