چرا نباید در اقامتگاه دخترانه لباس های خود را به دیگران قرض بدهیم؟

تجربه زندگی در اقامتگاه دخترانه و هر نوع اقامتگاه دانشجویی و کارمندی دیگری به حدی خاص است که تنها برای افرادی که آن را زندگی کرده اند قابل درک و تفهیم می باشد. به همین دلیل گاهی مسائلی که ممکن است از نظر دیگر افراد جامعه امری بدیهی و کاملا واضحی باشد در نظر ساکنین اقامتگاه دخترانه تهران یک مساله کاملا جدی و نیازمند توجه دسته بندی گردد. یکی از این مسائل، مسائل مربوط به لوازم شخصی و خصوصی در اقامتگاه دخترانه می باشد. در یک تعریف کلی برای وسایل شخصی و خصوصی تعاریفی ارائه می شود که عموما لباس ها نیز جزء آن می باشند. این در حالیست که در مکان هایی نظیر اقامتگاه دخترانه و سایر اقامتگاه دانشجویی و کارمندی این تعریف زیر سوال می رود. چرا که برای ساکنین اینگونه مکان ها معمولا پیش می آید که از وسایل شخصی یکدیگر نظیر لباس های یکدیگر استفاده کنند. این مساله به خودی خود شاید امری نگران کننده نباشد اما زمانی که دقت زیادی به آن شود متوجه خواهیم شد که این کار می تواند برای سلامتی افراد خطراناک باشد. در اقامتگاه دخترانه معمولا ساکنین به قدری با یدیگر صمیمی هستند که پوشیدن لباس های یکدیگر را مساله ای جدی نمی دانند. ساکنین اقامتگاه دخترانه در تهران و سایر شهرها لباس های هم اتاقی های خود را می پوشند در حالی که ممکن است از این طریق برخی خطرات را معطوف خود کنند. به طور کلی پوشیدن لباس های یکدیگر در اقامتگاه دخترانه تهران امری جدی نیست. چرا که از نظر ساکنین این مساله یک مساله ساده و معمولی می باشد که صبح از خواب بیدار شوند و زمانی که برای رفتن به دانشگاه و یا بیرون رفتن آماده می شوند لباس هم اتاقی خود را بپوشند.

در اقامتگاه دخترانه تهران گاهی ساکنین ممکن است تنها برای شرایط خاصی نظیر قرارهای مهم شخصی و یا کاری و درسی لباس های هم اتاقی خود را قرض بگیرند. در واقع قرض گرفتن لباس در اقامتگاه دخترانه تهران در بسیاری از موارد کاری معمولی و مرسوم است. ساکنین اقامتگاه دخترانه تهران ممکن است برای سک موقعیت خاص لباس مناسبی نداشته باشند و به همین دلیل لباس هم اتاقی و یا هم خوابگاهی خود را قرض کنند. اینکه آنها چه نوع لباسی را ممکن است قرض بگیرند بسته به نوع نیاز آنها دارد. اما آنچه که اهمیت دارد این است که ساکنین اقامتگاه دخترانه در تهران باید بدانند که به طور قطع لباس یک وسیله شخصی بوده و به هیچ وجه نباید لباس کسی را قرض بگیرند و یا لباس های خود را به دیگران قرض بدهند. چرا که اولا بسیاری از حساسیت های پوستی ممکن است در اثر استفاده از وسایل دیگران بروز پیدا کنند. از طرفی دیگر بسیاری از بیماری هایی که عامل آنها ویروس، باکتری ها و یا قارچ ها هستند به راحتی ممکن است از طریق پوشیدن لباس مشترک از کسی به کس دیگری منتقل شوند. 

چگونه به تقاضای لباس قرض گرفتن دیگران در اقامتگاه دخترانه نه بگوییم؟

گاهی برخی از ساکنین اقامتگاه دخترانه تهران و سایر اقامتگاه دانشجویی و کارمندی خود تمایلی به قرض گرفتن یا قرض دادن لباس ندارند اما نمی توانند به این تقاضای دیگران نه بگویند. این مساله خود می تواند برای چنین افرادی مشکل آفرین باشد. کم نیستند کسانی که به دلیل پایین بودن اعتماد به نفس و یا کمرویی نتوانسته اند به چنین تقاضایی نه بگویند در حالی که به شدت وسواسی بوده و پس از قرض دادن لباس های خود به دیگران در اقامتگاه دخترانه دیگر نتوانسته اند از آن لباس ها استفاده کنند. این مشکل هم بارها و بارها برای آنها پیش آنده است بدون اینکه بتوانند در راه رفع آن قدم بردارند. این در حالیست که چنین مساله ای را چه در اقامتگاه دخترانه و چه در هر مکان دیگری باید بدون کمترین تعارفی مطرح نمود و به این درخواست غیر معمول بتوان به راحتی نه گفت. بهتر است در صورتی که فردی تمایل به قرض دادن لباس های خود ندارد به ساده ترین و محترمانه ترین روش ممکن به چنین درخواستی نه گفته و فرد دیگر بدون ناراحتی و دلخوری این رد درخواست را بپذیرد. اما باید به این نکته هم توجه کرد که در چنین شرایطی این حق فرد است که به راحتی نه بگوید در حالی که نگران ناراحت شدن یا نشدن دیگران از رد چنین درخواست غیر منطقی نباشد.