مرزهای اعتماد کردن در خوابگاه پسرانه
بشرا یعقوبیان
۱۴۰۳/۹/۹
تعداد بازدید: 151
دستهبندی:
برای بسیاری از ما پیش آمده است که اتفاقاتی در زندگی برای ما رخ داده است که پس از انی اتفاقات تازه به این نتیجه رسیده ایم که نباید در زندگی به هر کسی اعتماد کنیم. اعتماد کردن در زندگی در هر سطح و مقطعی می تواند اثرگذاری بالایی بر نزدگی افراد داشته باشد. این واقعیت بر کسی پوشیده نیست که انسان ها در طول زندگی اجتماعی خود ناچارا می بایست اعتماد کرده و بر اساس همی اعتماد کردن پیش بروند. اما حقیقت این است که اعتمادی که شکل می گیرد می بایست درست و اصولی و بر اساس یکسری استانداردهای صحیح باشد. در برخی مکان ها نظیر خوابگاه پسرانه و سایر خوابگاه دانشجویی و کارمندی اعتماد کردن و نحوه پیش بردن آن از اهمیت بالایی برخودار است. در زندگی های امروزه روند زندگی نسبت به گذشته از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. انسان ها امروزه درگیر روابطی هستند که ممکن است در گذشته هرگز نظیر آن را تجربه نکرده باشند. روابط مختلف در قالب های متفاوتی در زندگی انسان امروزی وجود دارند که هر یک به شکل و میزانی از اعتماد کردن نیاز دارند. با این حال تفکیک کردن این روابط از یکدیگر و نحوه مدیریت کردن آنها است که اهمیت ویژه ای به ای مساله می بخشد. زمانی مساله اعتماد کردن اهمیت می یابد که انسان ها پی می برند از همان نقطه اعتماد کردن است که آسیب پذیرترین فرد هستند. انسان ها تا زمانی که عواطف و احساسات را وارد روابط خود نکرده اند، نفوذ ناپذیر به نظر می رسند. اما زمانی که با عواطف و احساسات خود روبرو می شوند آن زمان است که نقطه ی در هاله اطراف خود برای نفوذ دیگران باز می کنند. اعتماد کردن به دیگران در خوابگاه پسرانه در تهران مصداق واقعی این روزنه می باشد
چرا اعتماد کردن بی پایه و اساس در خوابگاه پسرانه خطرناک است؟
شاید برای شما هم سوال باشد که چرا اعتماد کردن بی پایه و اساس در خوابگاه پسرانه تهران خطرناک است. برای پاسخ به این سوال لازم است در ابتدا با ماهیت زندگی در خوابگاه بیشتر آشنا شویم. با شروع زندگی در خوابگاه پسرانه تهران افراد در محیطی قرار می گیرند که تقریبا تمامی اطرافیانشان غریبه هستند. این اتفاق هم نه در یک محیط کاری یا تحصیلی بلکه در محیط زندگی فرد اتفاق افتاده است. ساکنین خوابگاه پسرانه در تهران برای زندگی با افرادی همراه می شوند که هیچ شناختی از آنها ندارند. همین نداشتن شناخت خود بزرگترین و محکم ترین دلیل برای عدم اعتماد به دیگران در خوابگاه پسرانه است. لازمه اعتماد کردن در هر شرایط و موقعیتی، شناخت طرف مقابل می باشد. یک فرد عاقل به خوبی می داند که زمانی می تواند به کسی اعتماد کند که از وی یک شناخت نسبی داشته باشد. هر گونه اعتماد کردنی که بدون شناخت صورت گیرد پایه و اساس بسیاری از پشیمانی های بعدی می باشد. بدون شک هیچ انسانی چه در زمان اقامت در خوابگاه پسرانه و چه در هر موقعیت و شرایط دیگری نمی تواند خود را به کلی از اعتماد کردن به دیگران مصون و دور نگه دارد. همه انسان ها در نهایت محکوم به اعتماد کردن به دیگران هستند. اما نکته حائز اهمیت در مورد اعتماد کردن در خوابگاه پسرانه این است که ایت عمل می بایست صحیح و بر پایه و اساس سک دلیل منطقی باشد
به چه کسانی در خوابگاه پسرانه اعتماد نکنیم؟
برای اینکه بتوانیم درست و اصولی به کسی اعتماد کنیم می بایست از وی شناخت نسبی داشته باشیم. بنابراین اولین و مهمترین کار در زمان صمیمی شدن با دیگران، کسب یک شناخت نسبی از طرف مقابل می باشد. با کسب این شناخت نسبی از دیگران در خوابگاه پسرانه در تهران، هرگز نباید به افراد دروغگو در خوابگاه اعتماد کنیم. کسی که جلوی روی ما دروغ می گوید و باکی از این کار خود ندارد بدون شک می تواند در خفا هم دروغ های بزرگترین که بعضا برای ما هم خطرناک هستند را بگوید. از طرفی دیگر هرگز نباید به افراد خبرچین و دو به هم زن در خوابگاه اعتماد کرد. این افراد هرگز از شادی و خوشحالی دیگران شاد نمی شوند و همواره به دنبال به هم ریختن زندگی و روابط دیگر افراد در خوابگاه می باشند. دسته سوم از افرادی که هرگز نباید در خوابگاه به آنها اعتماد کرد افراد دو رو هستند. این افراد همیشه سعی در فریب دادن دیگران دارند و دیر یا زود همین بلا را هم در خوابگاه پسرانه بر سر ما می آورند