چرا برخی از ساکنین خوابگاه دخترانه از صمیمیت فراری هستند؟

در روابط انسانی و برقراری ارتباط با سایر انسان ها، صمیمیت و احساس نزدیکی با دیگر افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. انسان ها صمیمی می شوند و در جریان همین صمیمیت است که روابط ناب انسانی بین دو نفر شکل می گیرند. این روابط ممکن است بین دو نفر از ساکنین خوابگاه دخترانه نیز برقرار شود. در خوابگاه دخترانه در تهران و سایر خوابگاه دانشجویی و کارمندی، ساکنین با یکدیگر صمیمی می شوند و از این طریق می توانند روابط دوستانه نزدیکی با یکدیگر برقرار کنند. در مکان هایی نظیر خوابگاه دخترانه و سایر خوابگاه دانشجویی که ساکنین از خانواده و نزدیکان خود دور هستند، داشتن یک رابطه دوستانه و صمیمی می تواند به راحتی آنها را با شرایط خوابگاه هرچه بهتر و بیشتر وفق دهد. این در حالیست کسانی که در خوابگاه دخترانه در تهران با کسی صمیمی نمی شوند به سختی می توانند در مواقع خاص که در ادامه در مورد آن صحبت می کنیم، شرایط خوابگاه را تحمل کنند. به طور کلی صمیمی شدن با افرادی خاص و قابل اعتماد در خوابگاه دخترانه می توانند حس خوشایندی را نسبت به شرایط خوابگاه در ذهن و دل ساکنین ایجاد کند. با تمام این تفاسیر هستند افرادی که صمیمی شدن در خوابگاه دخترانه و سایر خوابگاه ها را کار درستی نمی دانند و به این کار تن نمی دهند. کسانی که از صمیمی شدن در خوابگاه دخترانه فراری هستند دلایل زیادی را برای این کار خود بیان می کنند. صرف نظر از این که این دلایل تا چه اندازه درست و منطقی و تا چه حد نادرست و غیر منطقی هستند، بهرحال توانسته اند خط فکری یک سری از ساکنین را در خوابگاه شکل دهند. به همین دلیل ارزش و اهمیت آن را دارند که به آنها پرداخته شود

دلایل افراد برای صمیمی نشدن در خوابگاه دخترانه

همانگونه که گفته شد در خوابگاه دخترانه تهران و سایر شهرها، برخی از ساکنین از صمیمی شدن با دیگر افراد در خوابگاه فراری هستند. آنها خود را از جمع دیگر افراد دور کرده و یا حتی اگر در جمع ها هم شرکت کنند به شکلی خواهد بود که به دور از هر گونه صمیمیت و احساس نزدیکی با دیگران باشد. این در حالیست که درصد بالایی از ساکنین خوابگاه دخترانه تهران به راحتی دوستانی صمیمی برای خود پیدا می کنند و بدون اینکه کمترین نگرانی در خود احساس کنند با این دوستان احساس صمیمیت و نزدیکی می کنند. دلایل زیادی از طرف افراد فراری از صمیمیت در خوابگاه مطرح می شود که در ادامه به تعدادی از آنها اشاره می گردد. 

1. ترس از اعتماد کردن به دیگران: دسته ای از ساکنین خوابگاه دخترانه و سایر خوابگاه ها، ذاتا از اعتماد کردن به دیگران بیزار هستند. آنها اعتماد کردن به دیگر افراد را کاری اشتباه و به دور از عقل و منطق می دانند و به همین دلیل صمیمیت را که خود بهترین راه برای وارد شدن به جاده اعتماد است، کاری اشتباه می پندارند. 
2. اجتناب از مایه گذاشتن برای دیگران: زمانی که افراد در خوابگاه دخترانه و سایر خوابگاه ها و شرایط دیگر با یکدیگر صمیمی می شوند خواه ناخواه می بایست برای دوست صمیمی خود مایه گذاشته و اصطلاحا دوست خود را ساپورت کنند. افرادی که از صمیمی شدن در خوابگاه دخترانه فراری هستند به طبع نمی توانند افراد حمایتگری برای دوستان خود باشند 
3. ترس از مسئولیت پذیری در خوابگاه دخترانه: بر کسی پوشیده نیست که روابط انسانی عمیق و صمیمی، مسئولیت هایی را با خود به همراه دارند. کسانی که از صمیمی شدن در خوابگاه دخترانه در تهران فراری هستند نمی توانند نسبت به دیگران احساس مسئولیت کرده و از این مسئولیت پذیری ترس دارند. 
4. درونگرا بودن: افراد مختلف از نظر رفتاری و خلق و خو با یکدیگر متفاوت هستند. یکی از مواردی که در افراد با یکدیگر تفاوت دیده می شود درونگرا و برونگرا بودن افراد است. در افراد درونگرا صمیمیت و صمیمی شدن با دیگر افراد مخصوصا با افراد جدید کمتر دیده می شود. 
5. عدم شناخت از دیگران: گاهی عدم شناخت غریبه بودن با دیگر افراد در خوابگاه دخترانه برخی از ساکنین را از صمیمی شودن با آنها بر حذر می دارد. برخی از افراد عادت دارند تا به شناخت کاملی از یک فرد دست پیدا نکنند با وی صمیمی نشده و از صمیمیت های فوری بیزار هستند.