اقامت مناسب دختران در اقامتگاه دخترانه

ادامه تحصیل برای دختران در کشورهای توسعه یافته به عنوان امر بدیهی و حق مسلم دختران شناخته و مورد قبول جامعه واقع شده است. این در حالی است که در جوامع توسعه نیافته موضوع ادامه تحصیل دختران در برخی از مناطق به ویژه مناطق روستایی هنوز یک تابو می باشد. به طوری که در برخی از نقاط کشور ما نیز دختران برای ادامه تحصیل و در نتیجه برای استقلال خود در حال جنگ با خانواده و جامعه خود هستند. خوشبختانه در بیشتر شهرهای ایران داشتن تحصیلات عالی و یافتن شغل مناسب یکی از دغدغه های مهم دختران است. بدون شک، افزایش سطح آگاهی جامعه و یکسان نگاه کردن به دختران و پسران در خانواده و جامعه، تأثیر بسیاری بر وقوع و پذیرفتن این تغییرات داشته است. اما جامعه تا چه اندازه بستر مناسب برای حضور دختران در شهرهای بزرگ را فراهم کرده است. زیرا داشتن احساس امنیت نیاز اول دختران دانشجو و شاغل در شهرهای بزرگ است. یکی از کارهای تاثیرگذار در این زمینه تهیه انواع اقامتگاه دخترانه امن و مناسب می باشد.

آمادگی برای سکونت در یک شهر جدید و یک اقامتگاه دخترانه جدید

اقامتگاه دخترانه و سایر انواع اقامتگاه دانشجویی و کارمندی دارای کمبودها و کاستی هایی هستند که همین موارد باعث عدم اطمینان برخی از خانواده ها جهت استفاده از اقامتگاه ها شده است. برخی از این مکان های اقامتی از نظر امنیتی به درستی غربال نشده اند و نظارت مناسبی بر آن ها وجود ندارد. این شرایط بیانگر وجود نا امنی برای دختران دور از خانواده است. برای جامعه دخترانی که به قصد داشتن تحصیلات و شغل بهتر به شهرهای بزرگ نقل مکان می کنند، فراهم نشدن شرایط حداقل جای تأسف و تأثر است. منظور از فراهم نشدن، کمبود اقامتگاه دخترانه نیست، بلکه منظور اقامتگاه دخترانه در تهران و سایر شهرهای بزرگ مطمئن با امکانات و کیفیت نسبتأ خوب یا قابل قبول است. گرچه مزیت وجود اقامتگاه دخترانه خودگردان در سطح شهری مانند تهران که برای بسیاری از دختران جوان، شهر رسیدن به آرزوها تلقی می شود غیر قابل انکار است. زیرا با پرداخت هزینه کمتر می توانند سقفی برای زندگی داشته باشند و مجبور به گرفتن خانه های اجاره ای چهل یا پنجاه متری، با قیمت های بالا نیستند، اما روبه رو شدن با مشکلات متعددی در هنگام یافتن اقامتگاه دخترانه و پس از آن مواجه شدن با کمبودها و مشکلات موجود در آن ها، شرایط زندگی را سخت تر می کند. بهبود این شرایط تنها با افزایش نظارت نهادهای مربوطه حاصل می شود.

بخش دولتی و بخش خصوصی که وظیفه نظارت بر فعالیت خوابگاه در تهران و سایر شهرها را بر عهده دارند، نباید به بازدیدهای یک بار در سال بسنده کنند. گفتگو با ساکنین اقامتگاه دخترانه در تهران و سایر شهرها و گوش دادن به شکایات و اعتراضات آن ها، تنها راه درک مشکلات موجود است. با توجه به محدود بدون اقامتگاه های دولتی، مسئولیت سنگین تری بر دوش بخش خصوصی قرار گرفته است. این مسئولیت تنها محدود به تعیین ساعات ورود و خروج نیست، بلکه مهمترین آن برخورد با فعالیت اقامتگاه دخترانه است که بدون مجوز مشغول فعالیت هستند و مشکلات بسیاری را به بار آورده اند. برای دختر جوانی که به قصد ادامه تحصیل یا داشتن شغل مناسب به شهری مانند تهران می آیند، داشتن مکان مناسب برای اقامت و زندگی با افرادی که از نظر سن و سال و اهداف به او شبیه هستند، یک تشویق برای پیشرفت بهتر و یک دریچه برای ورود به دنیای جدید به شمار می آید.